آیا زردشتیان واقعا آتش پرستند؟

جواب بنده شاید عاشقان و دوستداران فرهنگ و تمدن کهن و باستانی ایران را در نگاه نخست متعجب و عصبانی کند.

چاره ای نیست باید با قاطعیت بگویم: بله.

- در فرهنگ عامه و رایج و حتی در میان برخی دوستداران و پژوهشگران فرهنگ ایرانی، بسیاری دو واژه ی عبادت و پرستش یا پرستیدن را دو معنای واحد در زبان عربی و فارسی می دانند.

چنانکه عبادت خداوند و پرستش یا پرستیدن خداوند در فرهنگ ایرانی ـ اسلامی ما و در زبان فارسی کنونی دقیقا یک معنا دارد.

آری، پس از تثبیت دین مبین اسلام میان ایرانیان، عبادت و پرستش رفته رفته هم معنا شدند و در میان مسلمانان ایرانی به یک معنا به کار رفتند.

اما با رجوع به فرهنگ ریشه شناسی فارسی ، اثر پاول هرن و هانریش هوبشمان و ترجمه و گواه های فارسی و پهلوی دکتر جلال خالقی مطلق در همین اثر، درمی یابیم که واژه ی پرست در معنای باستانی ایرانی دور (پیرامون) کسی ایستادن یا در بیانی ساده تر مراقبت کردن معنا می دهد.

چنانچه هم اکنون نیز واژه ی پر بسامد و پر تکرار پرستار در بیمارستان هایمان درست با معنای باستانی آن یعنی مراقبت و مواظبت کننده تطبیق دارد.

زردشتیان ایران که میراث دار فرهنگ کهن ایرانند، هم اکنون در کنار برادران مسلمان ایرانی خود که آیین زردشت و کتب زردشتی و زردشتیان را میراث بزرگ ملی و فرهنگی خود می دانند، به آرامش ز�