سفر به چذابه

أهلاً بالزائر.

هلا بالزوار ؛ میزبانی از زائران از همین عین دو آغاز می شود.

پرچم های سبز و مشکی و موکب ها و سازه هایی با طعم عشق و غم و بوی قهوه و چای پررنگ هل دار همه طریق الحسین(ع) را شکل داده اند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازهمشهری؛ عقربه های ساعت 10:45 دقیقه را نشان می دهد و ما به همراه عکاس روزنامه، راهی گذرگاه مرزی چذابه می شویم.

160 کیلومتر به سمت جنوب غربی خوزستان.

هوا بهتر از همیشه است و تا چشم کار می کند، آبی آسمان جای خود را از ریزگردهای لعنتی پس گرفته است.

در طول مسیر گروه گروه و فرد فرد زائر در حال حرکت به سمت میعادگاه عاشقان و آزادگان در شهرستان حمیدیه دیده می شود.

کوتدر جاده از کوت سید نعیم تا سوسنگرد، کمبود علائم و خط کشی دیده می شود، اما هرچه نزدیک تر می شویم، قلب هامان تندتر می زند.

دراین میان یک صدا بیشتر از همه شنیده می شود؛ جاده در قرق صدای باسم کربلایی ؛ ذاکر اهل بیت(ع) است.

بعد از کوت سید نعیم کیفیت جاده پایین می آید اما عشق و استقبال از زائران بیشتر می شود.

عکس شهدای مدافع حرم هم همین طور.

نیزارهایی که در طول مسیر در کنار جاده هستند گویی پیام دارند؛ اینکه زمانی آب به اندازه بود، کشاورزی رو به راه بود، اما اکنون آب باریکه ای از کرخه مانده است.