2000 تن ترجیح دادند به جای تماشای اعدام، برای دریافت رضایت گام بردارند

بارها و بارها در مذمت تماشای اعدام محکومانی که در سپیده دم در برخی میادین عمومی شهرهای مختلف به دار مجازات آویخته می شوند سخن گفته شده؛ اما کمتر توفیقی داشته است.

- در این موارد با مرز باریک و حساسی مواجهیم که اگر آن را نادیده بگیریم، منافع عمومی و صلاح جامعه را در نظر نگرفته ایم و از این روی، باید بسیار دقیق و سنجیده عمل کنیم.

از این روست که می بینیم بخششی رخ نداده، الا زمانی که بزرگترها، ریش سفیدها و افرادی سرشناس و مورد وثوق پا به میدان نهاده و کوشیده اند خانواده داغ دار مقتول را تسلی داده و از ایشان طلب بخشش جان قاتل را نمایند.

اتفاقی که نمونه های زیادی از آن به یاد داریم و حتی می توانیم برخی از نمونه های شاخص آن را هم به عنوان شاهد و مثال بیاوریم.

مثل بخشش محیط بانان دنا از پای چوبه دار که به توجه به طولانی شدن ماجرا و عدم رضایت اولیای دم شکارچیان جان باخته به نظر نمی رسید شدنی باشد؛ اما با پا در میانی برخی مسئولان به وقوع پیوست و موجی خوشایند در جامعه به همراه داشت.

یا بخشش قاتل فرزند فوتبالیست مشهور مازندرانی با پا درمیانی یک مجری توانمند تلویزیونی در واپسین دقایق پیش از اجرای حکم که در تاریخ ماندگار شد.

انتها؛از جمله به یاد ماندنی ترین بخشش ها، بخشش جوان محکوم به اعدامی بود که در چنین روزهای در سال 87 در اتفاقی سهوی دوس