چه کسی «گلپا» را حذف کرد

اکبر گلپایگانی، خواننده قدیمی ایران، چند روز پیش در گفت وگویی از همکارانش گلایه کرده که آنها در برابر بی کاری 38 ساله و خانه نشین شدنش سکوت اختیار کرده اند؛ درحالی که با توجه به نفوذی که در صداوسیما و مدیران کلان فرهنگی داشته اند، می توانسته اند با دادن مشاوره هایی از حق و حقوق ازدست رفته اینان که خانه نشین شده اند، دفاع کنند و حتی بستر بازگشت دوباره شان را برای کارکردن در محافل موسیقی فراهم کنند.

بنابراین به استاد شجریان، مرحوم لطفی و گروه چاوش که در آن سال ها با قدرت کار می کرده اند، اعتراض می کند و بعد از 38 سال دوباره از مسائلی حرف می زند که قبل از این هم، نه با این میزان تأکید، درباره اش گفته بود.

به همین دلیل با چند نفر از منتقدان موسیقی و اهل موسیقی درباره این گفته ها و شرایط آن روزگار گفت وگو کرده ایم که در این گزارش بر آن هستیم تا حد ممکن دلایل حقیقی این مسائل را مطرح کنیم که در ادامه می خوانید: رضا مهدوی: مقصر هنرمندانندرضا مهدوی، منتقد موسیقی، معتقد است که در دهه 60 دولت این قابلیت را داشته که با توجه به مشاوره هایی که از هنرمندان بزرگ و نامی مانند شجریان و لطفی می گرفته است، تحت تأثیر و نفوذ سخن آنان راه را برای ورود برخی دیگر مانند گلپا و ایرج و امثالهم که نتوانستند بعد از انقلاب همچنان کار کنند، باز کنند.