از رنجی که می برند...

مدتی با سازمان ملل، صلیب سرخ و هلال احمر همکاری کرده است؛ بیشتر فعالیتش در زمینه پناهنده ها و مهاجران بوده و این باعث شده تا درد و رنج آن ها را بیشتر بشناسد و به تصویر بکشد.

- دنیا حافظی حقانی که نقاشی را به شکل خودآموز فراگرفته، از هنرش برای به تصویر کشیدن رنج مهاجرت و پناهندگی استفاده می کند.

از پناهندگانی که در عصر تکنولوژی تنها راه ارتباطشان نامه است تا کودکانی که خانواده خود را از دست داده اند و یا در جست وجوی آنها هستند و زن تنهای پناهنده ای که کارش پوست کندن پسته است، در آثار او دیده می شوند.

او در این باره به ایسنا می گوید: من قبلا با سازمان ملل و همچنین صلیب سرخ کار می کردم.

با هلال احمر نیز همکاری داشتم.

بیشتر کار ما در زمینه پناهنده ها و مهاجرین بود.

من مدتی با پناهندگان عراقی و مدتی با پناهندگان افغان کار کردم.

حیطه کاری من بیشتر در زمینه جست وجو بود و درباره پناهندگان و مهاجرانی که به دلایلی ارتباطشان قطع شده بود سعی می کردیم با همکاری جمعیت های ملی و جمعیت هلال احمر ایران این ارتباطات را دوباره برقرار کنیم.

حافظی ادامه می دهد: زمانی که در اینجا کار می کردم و مشکلات این افراد را می دیدم متوجه می شدم گاهی کاری از دستم برایشان برنمی آید.