تلفات زلزله، بلای طبیعی یا قصور انسانی؟

زلزله‎ای که رخ داده و می‎دهد آزمایش بزرگی برای سیاست‎گذاران و مردم است؛ هر بار که زمین می‎لرزد تلنگری می‎زند و یک سوال در ذهن نقش می‎بندد و آن این است که برای مقابله با بحران آماده هستیم؟ - آزمونی که به سادگی رد یا قبول شدن همه ما را نشان می‎دهد.

در این رابطه باید تمامی فرضیات را مدنظر قرار داد.

در ابتدای هر دیدگاهی این موضوع مطرح می‎شود که سیاست‎گذاران از عمق اتفاق اطلاعی ندارند و یا نه، آگاهند اما راهکار مشخص و منطقی برای عملیاتی کردن ندارند و یا باز ممکن است که اطلاع داشته، راه‎حل با قابلیت اجرایی داشته باشند اما احتمالا قادر یا مایل به این کار نباشند.

در هر زلزله مبهوت‎تر از گذشته سهل‎انگاری‎های قبل را حیرت‎انگیزتر تکرار می‎‎کنیم و البته بسی فاجعه‎بارتر.

برنامه ریزی ها برای مدیریت بحران باید با دقت نظر و حساسیت بیشتری پیگیری شود و شتاب بیشتری به خود گیرد.

برای مدیریت بحران ناشی از این حوادث، تاکنون سازمان های متعددی، در سطح دولتی و غیردولتی، تأسیس شده اند و در داخل سازمان های ذی ربط نیز مجموعه های وابسته ای تأسیس شدند، یا در شرح وظایف سازمانی خود به گونه ای تجدید نظر کرده اند که از عهده مأموریت محوله ـ که بسامان کردن امر مدیریت بحران کشور است ـ برآیند.