ممنوعیت رسمی فروش شمشیر قمه و پنجه بوکس

لایحه ممنوعیت حمل سلاح های سرد بالاخره پس از 10 سال پیگیری به تصویب رسید.

فرایند طرح تصویب این قانون، پس از آن انجام شد که روند روبه رشد قتل های ناشی از کاربرد سلاح های سرد در سال 86 پلیس آگاهی را به فکر ارائه طرح ممنوعیت حمل سلاح سرد انداخت.

حالا و با تصویب این قانون، خرید و فروش و حمل ابزاری مانند شمشیر، قمه، خنجر، دشنه، پنجه بوکس و.

به صورت رسمی ممنوع شد و قانون گذاران برای آن مجازات های نسبتا سنگینی در نظر گرفتند.

شاید خیلی از ما این صحنه را دیده باشیم که پسر جوانی جلوی مغازه چاقوفروشی ایستاده و چاقو و قمه های داخل ویترین را نگاه می کند و بالاخره وارد مغازه می شود و یکی از آنها را می خرد.

چاقو را که در جیبش می گذارد، سینه اش را سپر می کند و حس دیگری دارد؛ قوی شدن و کم نیاوردن جلوی دوستانش.

به خانه که می رود، آن را زیر تخت یا گوشه ای از اتاق قایم می کند.

صبح که از خانه خارج می شود، دوباره چاقو را درون جیبش می گذارد.

داخل کوچه سر یک مسئله کوچک با مردی درگیر می شود، با دست چاقوی درون جیبش را لمس می کند، آن را بیرون می کشد و کمی بعد غرق خون می شود.

قاتل شدنش چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد.

این ماجرایی است که در بیشتر پرونده های قتل تکرار می شود.