برای مترجمی که مرگ را ترجمه نکرد

این روزها با چهلمین روز درگذشت محسن سلیمانی هم زمان است.

- فاطمه آقاخانی - خواهرزاده این نویسنده، مترجم و رایزن فرهنگی - در متنی که در اختیار ایسنا قرار داده نوشته است: برای مترجمی که مرگ را ترجمه نکرد به یاد دکتر محسن سلیمانی - eye، چی می شه؟ - چشم.

- آفرین.

- حالا leg؟ - پا.

- خوبه.

- ابرو چی؟ ابرو چی بود؟ - اب.

ابرو.

آخ.

یادم رفته.

- eyeow - مهم نیست.

دوباره تمرین می کنیم.

و دوباره و چندباره این تمرین ها ادامه داشت.

کار همیشه مان بود.

پارک رفتن و پرسش و پاسخ های کلمات انگلیسی.

پس از آن دوچرخه سواری و طناب بازی و دویدن های پی درپی.

عادت شیرین بستنی خوردن های مسافت پارک تا خانه که هیچ وقت ترک نمی شد.

*** تمام روزهای کودکی ام با این تصاویر شاد و جذاب ترسیم شده.

تصویر دوست داشتنیِ تو که همیشه لابه لای کوهی از کتاب و مشتی از کاغذهای جورواجورِ خط خطی مستور بود اما مغفول نه.

تصویر دستان بزرگ و نوازشگرانه تو که پر از مهرورزی بود.

تصویر قامت بلندت که برای خوب دیدن و خوب شنیدنم خم می شد و به رؤیاهایم رنگ واقعیت می بخشید.

روزها از پی هم آمدند.

روزهایی سرشار از نگارش و خوانش، موفقیت و کامیابی با مأموریت ها و سفرهایی طولانی برایت.

در روزهای دلتنگی و دلواپسی برایم، قد کشیدم و بزرگ شدم.