رویش هنر آذربایجان از میان رُس و سفال/ خاک را اینجا کیمیا می کنند

هر چند پیدایش ظروف چینی و روف و کریستال و آرکوپال و .

از اعتبار تجاری آن کاست اما کیست که نداند حاصل دست افشانی انگشتانی که با اختلاط آب و خاک، - چه آثار شگفت انگیز و مسحور کننده ای را خلق می کند؟ کیست که نخواهد شوق دیدگان سفالگری را در تعقیب گِل مرده چرخ دوّار کارگاه دنبال نکند؟ به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از تبریز، خاک را به هنر کیمیا می کنند و ره به افلاک می پویند.

چه اسم با مسمایی برای خاک رُس نهاده اند که رُستن و رویش دوباره را در ذهن تداعی می کند تا به مدد این هنر ماندگار ایرانی و آذربایجانی، مُشتی خاک را جان ببخشند و ریشه هنر را در چشمه جوشان عشق و ذوق و خلاقیت آبیاری کنند.

سخن از صنعتی است که تا دیروز محور تجارت و زندگی و معیشت بود و اکنون هنری است خلوت گزیده در کُنج فراموشی که با وجود کم سو شدن فانوس رونق و کاربردش، هنوز شمع وجود و حیاتش به لطف شهرآشوبی و قریحه مردان و زنانی از قبیله عشق و زیادوستی، در تلالو و دست افشانی است.

سفالگری این هنر اصیل و منحصر به فرد ایرانی با قدمتی چندین هزار ساله، ریشه در تاریخ این سرزمین دارد.

کاوش های باستان شناسی گرفته تا کتب مستند و مرجع بر اصالت ایرانی آن مهر تایید زده اند.

هر چند پیدایش ظروف چینی و روف و کریستال و آرکوپال و .