با اعضای بدنت بنواز!

بهره گیری از بدن انسان برای تولید ریتم، صدای نواخته شدن دست ها روی بدن، کوبیدن پاها روی زمین، صدای کف زدن ها و همراهی شان با نوای تار و آواز و سازهای دیگر .

- .

؛ آنچه بود که در آنگاه نگاه گاه آه گذشت.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، علی قمصری این روزها مشغول برگزاری پروژه آنگاه نگاه گاه آه با گروه همنوازان حصار است که اولین اجرای آن در تهران، شامگاه گذشته (دوم دی ماه) در تالار رودکی روی صحنه رفت.

این اجرا با بداهه نوازی تار (علی قمصری) و پیانو (بهنام ابوالقاسم) آغاز شد و با تصنیف چنگ اندوه ادامه پیدا کرد.

بخش بعدی این کنسرت که از آن به عنوان بدن خوان نام برده شد، برای مخاطبان رنگ و بویی تازه تر داشت؛ اعضای گروه بادی پرکاشن (بدن کوب) از بدن خود به عنوان یک ابزار نوازندگی استفاده کرده و در حالی که صحنه را در اختیار داشتند با نواختن دست هایشان روی بدن و کوبیدن پاهایشان روی زمین دقایقی به اجرا پرداختند.

قمصری در این باره می گوید: بادی پرکاشن شاید یکی از بخش های متفاوت و جالب اجرای تازه ما در تهران باشد.

یکی از حرف های تازه موسیقی قرن بیست، رهایی از وزن قید دیوارهای خط میزان های کلیشه ای بود.

این رهایی که برای غرب دستاوردی مدرن بود در سنت های کهن شرق از دیرباز وجود داشته.