داستان نویس ما دارد آب می رود!

داستان نویس ما کم کمک دارد کوچک می شود، بی خطر می شود و دارد آب می شود.

او که پیش تر اندیشه خود را در رهن شهرنشینی اخته کننده گذاشته بود حالا آن را چکی و دربست فروخته به شهرفرنگ فضای مجازی.

- سلمان امین می گوید: داستان نویس ما کم کمک دارد کوچک می شود، بی خطر می شود و دارد آب می شود.

او که پیش تر اندیشه خود را در رهن شهرنشینی اخته کننده گذاشته بود حالا آن را چکی و دربست فروخته به شهرفرنگ فضای مجازی.

این داستان نویس در پاسخ مکتوب خود به پرسش های ایسنا درباره جایگاه اقلیم و زیست بوم در ادبیات داستانی، و این که گفته می شود ادبیات داستانی ما به سمت آپارتمان نویسی می رود و وجه اقلیم و زیست بوم در آن کمرنگ است، نوشته است: اول بگذارید این واژه قصه آپارتمانی را چکش بزنیم.

ببینیم اصلاً چنین عبارتی در جهان ادبیات هست یا ما این را در پی خواندن قصه های بسیاری که در فضای محدود یک خانه روایت می شود جعل کرده ایم.

این واژه به هر دلیلی که ساخته شده باشد، در دل خود طنین نوعی تحقیر دارد.

انگار که نویسنده این قصه ها متهم است به این که چرا قهرمان های داستانش را به دشت ودمن و کوه و تپه نمی فرستد.

گویی مجرم است چون از آپارتمانی می نویسد که زنده نیست، زندگی ندارد، داستانی برای روایت ندارد.