جذابیت پایان ناپذیر اسم های فرنگی در سینمای ایران

موج انتخاب اسامی خارجی برای فیلم های ایرانی پایانی ندارد.

انگار در یکی دو ساله طرز فکری بین تهیه کنندگان و کارگردانان سینمای ایران ریشه زده که نام های خارجی را باکلاس می داند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه شهروند نوشت: اگر بگوییم سینمای ما یک سینمای مودی و جو زده است، بیراه نگفته ایم؛ سینمایی که یک سال جو غالبش فیلم های اجتماعی تند و تلخ و سیاه می شود، یک سال آثار عظیم به اصطلاح اوجی و یک سال هم کمدی های بی دروپیکر سوپرمارکتی.

سینمایی که اگر فیلمی موفق شود، می شود انتظار داشت که سیلی از فیلم های مشابه پشت سرش راه بیفتد؛ مثل همین اتفاقی که امسال هم رخ داده است.

نام خارجی امسال انگار سال نام های خارجی است؛ جریانی که دو سال پیش با لاتاری آغاز شد و بعدتر با پاستاریونی، آستیگمات، خانم یایا، میلیونر میامی، کاتیوشا، کلمبوس، لس آنجلس تهران، هت تریک، تگزاس، لازانیا، هشتگ و جدیدا هم ایکس لارج ادامه پیدا کرد.

انگار در این یکی دو ساله طرز فکری بین تهیه کنندگان و کارگردانان سینمای ایران ریشه زده که نام های خارجی را باکلاس می داند.

شهر خارجی از این جریان مهمتر اما سیلی از فیلم های کمدی است که با نام گذاری فیلم هاشان به نام شهرهای آمریکایی جریانی عجیب را شکل داده اند.