وقتی غربت مهر مادری در آغوش مادریاران گم می شود

خبرگزاری فارس، گروه استان ها- زهرا رسولی: کمی مانده به میدان پروین اعتصامی، کنار خیابان، ساختمانی است که تقریبا اسمش برای همه آشناست شیرخوارگاه ثمین تاب ، ساختمانی که شاید بارها و بارها و خیلی ساده و بی تفاوت از کنار آن گذر کرده ایم، شاید اصلا کسی نداند چرا نام شیرخوارگاه، ثمین تاب است.

بقاء ثمین تاب شهیدی است که در دامان بهزیستی پرورش یافته و در دوران هشت سال دفاع مقدس در راه دفاع از کشور به شهادت می رسد، به همین خاطر برای گرامیداشت یاد و خاطره این شهید بزرگوار مرکز نگهداری کودکان یعنی همان شیرخوارگاه را ثمین تاب نام گذاری می شود.

با این حال شاید با اینکه شیرخوارگاه دقیقا در کنار خیابان و محل گذر بسیاری از شهروندان است، شاید کمتر کسی بداند که در داخل آن چه خبر است و روزگار بر اهالی این مرکز چگونه می گذرد.

تصمیم گرفتم حالا که روز مادر است به سراغ کودکان ثمین تابی بروم و احساس آنها را درباره مادر بدانم، با هماهنگی که قبلا انجام شده وارد مرکز می شوم، ورودی شیرخوارگاه اتاق نگهبانی است، بخش بعدی اتاق انتظار برای افرادی است که ناآشنا هستند و اجازه ورود به محل نگهداری کودکان را ندارند.

*فرش قرمز برای کودکان ثمین تابی از اتاق انتظار که می گذرم به یک فرش قرمز می رسم که ورودی مرکز است، چند کفش زنانه درست در ابتدای پله ها کنار ه