«میزهای ما اصلاً تخته ندارد و ما باید روی آهن بنشینیم و صندلی اش کنده است» (امین، پایه هفتم)

«من نمی دانم چرا صدایم دارد تغییر می کند و چرا این قدر قدّم دارد بلندتر می شود؛ و پدر و مادرم هم بعضی از حرف هایم را گوش نمی دهند؟» (حسام، پایه هفتم).

- میزهای ما اصلاً تخته ندارد و ما باید روی آهن بنشینیم و صندلی اش کنده است (امین، پایه هفتم) من نمی دانم چرا صدایم دارد تغییر می کند و چرا این قدر قدّم دارد بلندتر می شود؛ و پدر و مادرم هم بعضی از حرف هایم را گوش نمی دهند؟ (حسام، پایه هفتم).

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، […] اگر از بچه های کوچک هم بپرسید آن ها هم مشکلات خودشان را دارند.

شاید نمی دانند چرا مادر، پدر به خاطر این که یواشکی شکلات خورده اند، دعوایشان می کنند.

آخر مگر شکلات به آن خوشمزگی چه ضرری می تواند داشته باشد؟ به هر حال همان طور که همه مشکلات دارند، ما نوجوان ها هم مشکلاتی داریم (لیلا، پایه دهم).

* آنچه در ادامه می خوانید دغدغه ها و نگرانی هایی است که دانش آموزان دختر و پسر نوجوان مشهدی در قالب نامه های خود به مشاوران چند مدرسه مطرح کرده اند.

(اسامی تغییر یافته اند) 1.

مشکلم با مدرسه مسئله اول: دانش آموزان تمام بچه ها حمله ور می شوند، انگار که آش می دهند من بسیار درس می خوانم اما چون بچه های کلاس برای جواب دادن درس مرا مسخره می کنند، همین مرا کمی نگران کرده است.