نوشتاری برای «بداهه» که این روزها بر صحنه است

«بداهه» نمایشی درباره ازدواج و زناشویی نیست؛ تلاشی است برای فهم مفهوم «امکان».

- بداهه نمایشی درباره ازدواج و زناشویی نیست؛ تلاشی است برای فهم مفهوم امکان .

حمیدرضا ابک منتقد درباره نمایش بداهه آروند دشت آرای نوشتاری را منتشر کرده است که در اختیار ایسنا قرار گرفته است: ما لعبتکانیم و فلک لعبت باز درباره نمایش بداهه احتمالا شنیده اید.

پنج زوج، هرکدام با یک دهه اختلاف سن نسبت به دیگران، قرار است تنگناهای متصور در زندگی زناشویی را برای ما اجرا کنند: دوران عاشقی؛ دوران مواجهه با واقعیت؛ دوران جنگ قدرت؛ دوران گم گشتگی و دوران پذیرش.

اینها را مجری-راوی سیاه پوشی به ما می گوید که ابتدا روی صحنه می آید.

صحنه ای که در پس زمینه اش قفسه بسیار مرتب و بزرگی قرار دارد که پر است از شیئ.

از شیر آدمی زاد تا جان مرغ.

راوی، به هرکدام از زوج ها دو فرصت پنج دقیقه ای می دهد که دو موقعیت یا به تعبیر خودش تنگنا را اجرا کنند؛ تنگنایی که راوی در قالب چند جمله آن را برای بازیگران تشریح می کند.

اما برایشان یک شرط هم می گذارد: هرکدام از زوج ها باید برای اجرایشان حداقل پنج شیئ را از داخل قفسه انتخاب کنند و روی صحنه بیاورند.

در هرکدام از فاصله های آماده شدن بازیگران هم از یک تماشاگر می خواهد تا بگوید اگر در چنین تنگنایی قرار می گرفت چه می کرد؟ تا اینجایش جا