داستان دو فوتبالیست که از دست اشتازی فرار کردند

«اشتازی مدام خانواده این دو بازیکن را تعقیب می کرد، نه به طور پنهانی.

آنها می خواستند که والدین این بازیکنان ببینند که تعقیب می شوند.

مصاحبه ها، - اشتازی مدام خانواده این دو بازیکن را تعقیب می کرد، نه به طور پنهانی.

آنها می خواستند که والدین این بازیکنان ببینند که تعقیب می شوند.

مصاحبه ها، بازجویی ها و فشارهایی وجود داشت.

گوتز می گوید: وقتی بعد از فروپاشی دیوار برلین توانستم به پرونده ام در اشتازی دسترسی پیدا کنم چیزهایی دیدم که ترجیح می دهم در موردشان حرف نزنم.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: زمانی که دیرک شلگل و فالکو گوتز تصمیم گرفتند زندگی شان را به خطر بیندازند، سال های سال از دوستی شان گذشته بود.

آنها با هم بزرگ شده بودند.

دو کودک که هر دو متعلق به یک سمت برلین بودند؛ زمانی که دیوار شهر را به دو بخش تقسیم کرده بود.

آنها نزدیک همان دیوار زندگی می کردند؛ دیواری که زندگی را از سال 1961 به این سمت، به شکل دیگری تعریف کرده بود.

جهان این کودکان به خوب و بد، غرب و شرق، امپریالیسم و سرمایه داری و آرمانشهر کمونیستی تقسیم می شد.

شلگل و گوتز در دوران نوجوانی به تیم دیناموبرلین پیوستند.

آنها بخشی از یک تیم ورزشی بودند که توسط پلیس مخفی مخوف آن سال های آلمان شرقی یعنی اشتازی مورد حمایت بود.