هویت فراموش شده «عشایر»

47در همه جای دنیا عشایر را به خاطر سبک زندگی بخصوص شان می شناسند.

شیوه زندگی متفاوتی که جدا از سبک زندگی شهری است و حتی با زندگی روستایی هم تفاوت هایی دارد.

امروزه عوامل متعددی، ادامه زندگی کوچ نشینی عشایر ایران را با خطر رو به رو کرده است.

عواملی همچون مسائل اجتماعی و سیاسی، تخریب و کاهش مراتع در کشور، عدم برخورداری عشایر از امکانات رفاهی مناسب و درنهایت تجاوز جامعه شهری و روستانشین به مسیرهای کوچ سنتی عشایر.

جدای از این، مسئله محدود کردن قدرت جنگی عشایر که با دسترسی به اسلحه و توان مقاومت، هم از مرزهای کشور صیانت کرده اند و هم به عنوان تهدیدی برای حکومت های مرکزی در کشور ایران محسوب می شده اند نیز در کنار سایر عوامل طبیعی و اجتماعی زندگی این قشر را با بحران تغییر هویت روبه رو کرده است.

در سال های اخیر مقوله اسکان عشایر شاید مهمترین بحثی است که در مورد آن ها مطرح می شود.

عشایر ایران در اوایل سده اخیر، یک بار طعم تلخ اسکان اجباری را که توسط حکومت پهلوی اول بر آنان تحمیل گردید، تجربه کردند.

اما امروزه مقوله اسکان در قالب جدیدی و بر اساس دیدگاه گروهی از مسئولین کشور مطرح شده است.

آنها بر این اعتقادند که دیگر دوره زندگی کوچ نشینی گذشته است و کوچ نشینان باید به زندگی یکجا نشینی روی آورند.