صدایی که همچنان ماندگار است...

صبح امروز که خورشید طلوع کرد، سیزدهمین سال است که صدای ناصر عبدالهی به گوش نرسیده است.

یلدایی دیگر را بدون حضور او سپری می کنیم اما همچنان یادش در ذهن ها جاودانه است.

- چه بی ریا و چه ساده صحبت می کرد، با چه گرمای خاصی از جنوب و مردمان مهمان نوازش می گفت، چه حالی می شد زمانی که از زادگاهش صحبت می شد، چه زیبا می شد تبسمش در هنگام ادا کردن گویش محلی.

چه باید کرد وقتی به اطراف خود می نگریم اما او دیگر نیست در میانمان؟! امروزـ 29 آذرماه ـ سیزدهمین سالروزدرگذشت ناصر عبدالهی است.

درست سیزده سال پیش در چنین روزی بود که در فضای مصلی قدس بندرعباس چیزی جز حزن و اندوه دیده نمی شد.

مشتاقانی که از گوشه گوشه نقاط کشور برای آخرین وداع با صدای ماندگار جنوب خود را به بندرعباس، دیار همیشگی ناصریا رسانده بودند.

از کودک و پیر، از زن و مرد، از دانشجو و کارمند و.

در کنار هم با چشمانی خیس از دست دادن ناصر عبداللهی را باور نداشتند.

این هنرمند بامداد سوم آذرماه 85 در بیمارستان خلیج فارس بندرعباس به دلیل مشکل کلیوی و از کار افتادن کلیه بستری شد و سپس به کما رفت.

بعد از چند روز هم به بیمارستان شهید محمدی بندرعباس منتقل و در بخش ICU این بیمارستان بستری شد و سرانجام یک هفته ی بعد به بیمارستان شهید هاشمی نژاد تهران منتقل شد.