«23 نفر» کمی شعاری، اما قصه گو و تماشایی

سینمای ما برای گروه های خاصی از مخاطب، همواره دست و بالش پر است؛ البته این بخش عمدتا متوجه قشر بزرگسال بوده و همچنان هم هست.

- سینمای ما برای گروه های خاصی از مخاطب، همواره دست و بالش پر است؛ البته این بخش عمدتا متوجه قشر بزرگسال بوده و همچنان هم هست.

هر از گاهی سراغ فیلم های کودک و انیمیشن هایی نیز می رود که البته به واقع مشخص نیست که مخاطب این ها خب چه کسانی هستند.

این وسط این ها نیز بدون برنامه مشخص، جوری روی پرده می روند که خود فیلمساز هم نمی فهمد فیلمش از این همه مخاطب بالقوه سینما و گیشه احتمالی، چه نصیب و منفعتی خواهد داشت!گروه نوجوان زمانی در سینمای ایران بسته ای متنوع از فیلم ها را در اختیار داشت که حتی در سینمای دنیا هم قد علم می کرد که مثالش کم نیستند؛ اما فعلا اوضاع بر وفق مراد نیست.

تک فیلم هایی البته همچنان در این وادی ساخته می شوند که قابل اهمیت اند چنانکه این روزها، فیلم خوش ساخت و چه بسا جالب 23 روز روی پرده سینما ها رفته که هم عام پسند است و هم قصه گو.

23 روز ساخته مهدی جعفری، فیلمی است که در زمان جشنواره فجر مورد استقبال قرار گرفت و باید دید در اکران عمومی به چه سرنوشتی دچار می شود؛ خوب یا ید؟ روایتی از قصه های نوجوانانه دوران اسارت در اردوگاه های بعث که حکایتی جالب دارد و می توان نشست و خانوادگی هم آن را دید.