انگیزه های سخن گفتن عارفان از دیدگاه شمس و مولانا بررسی می شود

پانزدهمین نشست از مجموعه درس گفتارهایی درباره شمس تبریزی به تأملی در انگیزه های سخن گفتن عارفان از دیدگاه شمس و مولانا اختصاص یافت.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری مهر ، خاموشی زبان و ضمیر در سلوک عرفانی جایگاهی بنیادی دارد و سرّ تأکید فراوان عارفان بر لب فروبستن و نفی خواطر، در تأثیر عمیق این دو در پیمودن موفقیت آمیز سلوک عرفانی است.

با وجود این چهره های شاخص عرفان اسلامی غالباً پرسخن بوده اند و اقوال شفاهی یا آثار مکتوبِ منظوم و منثور فراوانی از خود بر جای نهاده اند.

پانزدهمین نشست از مجموعه درس گفتارهایی درباره شمس تبریزی در روز چهارشنبه 18 دی ماه ساعت 16:30 به تأملی در انگیزه های سخن گفتن عارفان از دیدگاه شمس و مولانا اختصاص دارد که با سخنرانی قربان ولییی شاعر و عضو هیأت علمی دانشگاه زنجان در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه ی سوم برگزار می شود.

در این درس گفتار دواعی و انگیزه های سخن گفتن عارف از دیدگاه عارفان به ویژه شمس و مولانا بررسی می شود و نشان داده می شود که چگونه می توان خاموش بود و گویا و یا گویا بود و خاموش.