اینجا صدای جیغ های بلند قطع نمی شود

«تمام دارایی «تحسین» و پنج برادر دیگرش یک هکتار زمین است که سال هاست شخمی نخورده.

«چه بکاریم که شکم پنج خانوار را سیر کنیم؟ سالی یک تن گندم هم درو کنیم با این قیمتی که گندم می خرند پول یک ماه نان خشک مان هم درنمی آید.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازجماران، روزنامه شهروند نوشت: از دور و نزدیک صدای جیغ های بلند قطع نمی شود؛ صدایی که با هر بار شنیدنش کولبران می خندند.

راه سربالاییِ باریک اما بلندِ کوه، یخ زده و مثل سرسره شده.

کولبرانی که بار سبک یا نشکستنی دارند با کوله شان سُر می خورند و با سرعت تمام پایین می آیند.

صدای خنده و جیغ شان در تمام کوه می پیچد.

پیام می گوید: خوش خوشانند.

بارشان عالی است و راحت سرسره بازی می کنند.

اما آنها که تلویزیون ال ای دی بر دوش خود دارند نه جیغی می کشند و نه شادند؛ فقط عصایی در دست دارند و مسیر را با قدم های آرام خود، آهسته و پیوسته طی می کنند.

در مسیر کولبری برخی حرف می زنند و می خندند یا برای بقیه آواز می خوانند، اگر هم داشته باشند روی کوله شان ضبط صوتی می گذارند که ترانه های حسن زیرک و ناصر رزازی گوش دهند.

نوای ترانه که تانه حسن زیرک با یک کولبر از دور می آید و دوباره کم کم دور می شود.

برخی کولبران هیچ نمی گویند؛ فقط منتظرند این مسیر پربرف که هیچ لباسی حریف سرمایش نیست و هیچ یخ شکنی تاب یخ هایش را ندارد به پایان برسد و از �