گرم بگیریم، نابود می شود

با انتشار این خبر، همه تصاویر ووهان مثل فیلم سینمایی از پرده چشم تک تک مان عبور کرد آن هم به سرعت، یعنی نفر بعدی کیست؟ استان بعدی ماییم؟ کاش در فلان جمع شلوغ نرفته بودیم، ای وای آن روز از مقابل درب بیمارستان عبور کردم، جواب آزمایشم ایرادی نداشت کاش هیچ وقت برای جوابش به آزمایشگاه نمی رفتم، هفته قبل عروسی بودم، من را چرا نمی گویی برای دیدن دخترم به تهران رفتم، آنجا هم که فاصله ای با قم ندارد.

ترس به جان همه افتاد، از هم فاصله گرفتند، خیلی ها ترجیح دادند در خانه بمانند، دیگر از مهمانی های شبانه شب های سرد زمستان خبری نبود، کرونا خانواده ها را از هم جدا کرد، همه تلفنی جویای حال هم بودند و هزینه مکالمات تلفنی چقدر افزایش یافت.

شهرها خلوت شدند و رفت و آمد کم شد، دیگر از شلوغی و بازی بچه مدرسه ای ها خبری نبود، هنگامی که از مدرسه برمی گشتند و ظهر کم رمق زمستان با هیاهوی آنان گرم می شد اما این روزها مدارس تعطیل خبری از شور و هیجان بچه ها نیست.

داروخانه ها این روزها شلوغ ترین اماکنی بودند که می شد همه رقم آدمی را آنجا دید، رفته رفته آنها هم خلوت شدند و جایش رفت و آمدها و سوال و جواب ها را یک نوشته گرفت: ماسک، ژل ضدعفونی، ماسک، دستکشت و الکل نداریم، سوال نکنید.