«آقا موشه»

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - افسانه های مردم ایران - خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - افسانه های مردم ایران موشی بود که نمی توانست به سوراخ برود.

جارویی هم به دم خود بست آمد به سوراخ برود اما دُمش کنده شد.

موش رفت پیش دولدوز و گفت: دولدوز دم مرا بدوز دولدوز گفت: برو از جولا نخ بگیر و برای من بیاور تا دم تو را بدوزم موش نزد جولا رفت.

جولا به موش گفت: برو برای من تخم مرغ بیاور موش نزد مرغ رفت.

مرغ گفت: برو از علاف برایم ارزن بگیر تا بخورم و به تو تخم بدهم .

موش نزد علاف رفت.

علاف گفت: برو از کولی غربیل بگیر .

موش رفت نزد کولی.

کولی گفت: برو از بز روده بگیر تا غربیل درست کنم .

موش نزد بز رفت.

بز گفت: برو از زمین علف بگیر .

موش نزد زمین رفت.

زمین گفت: برو از میراب آب بگیر .

موش رفت سر جو.

دیدی یک قورباغه توی آب بالا و پایین می پرد و غور غور می کند.

به گمان این که قورباغه میراب است.

گفت: قورباغه آب بده .

قورباغه جوابی نداد و فقط غور غور کرد و بالا و پایین پرید.

موش هم اوقاتش تلخ شد و پرید روی قورباغه و آب او را برد.

نمونه ای از نثر به لهجه تهرانی زمین گفت: برو آب از میراب بگیر بمن بده تا علف بدم.

موشه رفت سر جوب دید قورباغه توی آب بالا و پایین می ره، به گمون این که قورباغه میرابه گفت: میراب آبی ده، آبی زمین ده، زمین علف ده، علف بزی ده، بزی روده ده، ر�