روزی از روزهای مشروطیت

انصافا داوری بدون تأمل در بستر تاریخی بسیار دشوار است و شبیه به دادگاهی برای تبرئه یا محکومیت چهره های تاریخی می شود که خیلی ربطی به تاریخ ندارد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: شانزدهم اسفند 1301 در یکی از جلسات مجلس چهارم مشروطیت، بحث درباره قیام شیخ محمد خیابانی بالا گرفت؛ آن هم زمانی که حدود شش ماه از مرگ و پایان کار او می گذشت.

ماجرا به رای گیری برای رد یا تصویب اعتبارنامه نمایندگی مخبرالسلطنه برمی گشت که در روزهای قیام تبریز، به نمایندگی از دولت مرکزی به آذربایجان رفته و ـ به بهای ریختن خون خیابانی ـ به ناآرامی های آن ایالت پایان داده بود.

از همان زمان، برخی محافل سیاسی و نشریات او را مجرم و جنایتکار می خواندند.

این نگاه در میان جمعی از نمایندگان مجلس هم وجود داشت و چند نفری از آنان که مهم ترین شان سلیمان میرزا اسکندری بود از حاضران می خواستند به کسی که دستش به خون آزادی خواه مظلوم تبریزی آلوده است، رای ندهند.

اما مخبرالسلطنه نیز آنجا در جمع نمایندگان از خودش دفاع کرد.

گفت: همه شما از گذشته ام خبر دارید و من را کم و بیش می شناسید و می دانید همیشه، حتی در سخت ترین روزها مدافع اساس مشروطیت و یکی از آزادی خواهان بوده ام اما مخالفت با دولت ملی؛ آن هم به شکل شورش مسلحانه را تروریسم می دانم و این را هم می دانم که مردم عا