با مرزبان دهه هشتادی از درگیری تا شهادت /«مهدی» دلتنگ مادرش بود

پایان ماموریت فرا رسید.

زمین دیگر مجالی برای مرزبانی اش نداشت.

فرصت تنگ بود.

آسمان یگان جدیدش شد برای نگهبانی.

مهدی در روز میلاد حضرت مهدی( عج) آسمانی شد.

- گروه انتظامی خبرگزاری فارس _ مریم عرب انصاری:با هر چه جان در توان داشتم فقط می دویدم.

کاشکی بال داشتم و می توانستم پرواز کنم تا زودتر به سر جاده برسم.

گام هایم را بلند و بلندتر برداشتم.

صدای نفس زدن هایم را هم به وضوح می شنیدم اما فقط به تنها چیزی که فکر می کردم مهدی بود.

دستم را محکم تر دور کمرش حلقه کردم تا نکند سر بخورد و از روی کولم بیفتد.

دست هایش از روی شانه هایم آویزان بود، گرمی بدنش را با رد خونی که از سینه اش بر روی گردن و شانه هایم جاری شده بود حس می کردم.

نمی خواستم به هیچ چیز منفی فکر کنم.

مهدی فقط تیر خورده بود؛ همین و بس.

مهدی فقط زخمی شده بود، مهدی زنده می ماند.

در سیاهی شب فقط چشم به سر جاده دوخته بودم اما نمی دانم چرا هرچه می رفتم باز دورتر و دورتر می شد، درست مثل فیلم ها که هر چه می دوی به اخر خط نمی رسی.

نباید کم بیارم این جمله ای بود که مدام با خود می گفتم.

باید بر خود مسلط شدم تا تنها دوستم، رفیقم و هم قطارم را هر چه سریعتر می رساندم.