جایگاه نمایندگی؛ عمل به تکالیف شرعی و قانونی یا عدول از وظایف اساسی؟

در حالی که قانون اساسی به طور مبسوط، اختیارات و وظایفی را برای اِعمال قوه مقننه به نمایندگان مجلس واگذار کرده اما نمایندگان فعلی اقدام به تصویب طرحی کرده اند که ضرورت آن در شرایط کرونایی کنونی موجه به نظر نمی رسد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه سیاسی خبرگزاری فارس، علی ربانی دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه قم طی یادداشتی به ارزیابی جایگاه نمایندگی پرداخت.

متن این یادداشت به شرح زیر است: در حالی که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به طور مبسوط، اختیارات و وظایفی را برای اِعمال قوه ی مقننه به نمایندگان مجلس شورای اسلامی واگذار کرده(اصل 58) و نمایندگان را در ایفای نقش خطیر خود دارای صلاحیت اظهارنظر در کلیه مسائل داخلی و خارجی(اصل 84) با درنظر گرفتن مصونیت پارلمانی دانسته است(اصل 86)، نمایندگان فعلی مجلس با توجه به اختیارات مطلقی که برای خود از اصل 71 قانون اساسی اقتباس می کنند اقدام به تصویب طرحی کرده اند که ضرورت آن در شرایط کرونایی کنونی موجه به نظر نمی رسد.

آن هم طرحی که بیش از آنکه وجهه ی حقوقی داشته و برای نظام حقوقی مفید فایده باشد، رنگ و بوی سیاسی داشته و البته تکرار مکررات دوره های پیشین مجلس قانونگذاری و با هدف تحدید صلاحیت نظارت استصوابی شورای نگهبان در یکی از مهم ترین مرحله ی نظارت بر انتخابات، یعنی رسیدگی به صلاحیت داو�