ناگفته های اولین لژیونر فوتبال زنان ایران/ برخی نمی خواستند موفقیت من را ببینند

برخی نمی خواستند موفقیت من را ببینند و هر طور شده بدنبال این بودند تا جلوی راهم سنگ بندازند.

می گفتند دروغ گفته ام که در ترکیه لژیونر شده ام.

- ، گلنوش خسروی فوتبالیستی که از 10 سالگی وارد تیم نونهالان شد و در رده های سنتی مختلف بویژه در تیم فوتبال دختران زیر 19 سال حضور یافت.

وی از 14 سالگی به تیم ذوب آهن پیوست و به مدت پنج سال در این تیم حضور داشت تا آنکه به عنوان نخستین لژیونر فوتبال دختران ایران، سال گذشته به تیم کوناک اسپور ترکیه پیوست و 10 ماه است که برای این تیم بازی می کند.

ویاز روزهای سخت کودکی در کنار مادر و خاطرات فوتبالی خود در ایران و ترکیه سخن گفت.

او 40 روز است که در قرنطینه در ترکیه بسر می برد و روزهای سختی را سپری می کند.

از چه زمانی وارد فوتبال شدی؟ در هشت سالگی پدرم را از دست دادم و سوم ابتدایی به تیم فوتبال مدرسه پیوستم.

ابتدا بدنبال ادامه ورزش نبودم اما مسیر به گونه دیگری برایم رقم خورد و در 10 سالگی وارد تیم ملی نونهالان شدم.

از همان کودکی مادرم سختی زیادی کشید تا زندگی خوبی داشته باشم و از لباس و غذای خود زد تا بهترین لباس را بپوشم و غذای خوبی بخورم.

می دانستم که مسیر راحتی را پیش رو ندارم و هیچگاه موفقیت را دودستی به ما تقدیم نمی کنند و باید برای آن سختی زیادی بکشم تا آینده خوبی را برای خود و مادرم رقم بزنم.