حالِ ناخوشِ «مورخوش»، گیاه انحصاری هرمزگان

مدیریت معمول منابع طبیعی کشور، بیابان زایی، چرای بی رویه، کاهش سطح جنگل ها و توسعه کشاورزی، خشک شدن رویشگاه های ماندابی، برداشت بی رویه گیاهان دارویی از رویشگاه های طبیعی، - ایسنا/خراسان رضوی مدیریت معمول منابع طبیعی کشور، بیابان زایی، چرای بی رویه، کاهش سطح جنگل ها و توسعه کشاورزی، خشک شدن رویشگاه های ماندابی، برداشت بی رویه گیاهان دارویی از رویشگاه های طبیعی، همچنین توسعه صنعت و گسترش جاده ها همه و همه عواملی هستند که گونه های گیاهی و رویشگاه های طبیعی کشور را تهدید می کنند.

انقراض یک پدیده طبیعی بوده که در قالب نظریه تکامل داروین تدوین شده است، اما انسان به انقراض گونه ها در جهان سرعت بیشتری بخشیده است و با اینکار گونه ها در معرض خطر بیشتری قرار گرفته اند.

این گونه های در حال انقراض، مزایای زیادی دارند که از جمله می توان به منبع ژن های حیاتی، اهمیت اکولوژیکی و خواص ارزشمند دارویی آن ها اشاره کرد.

432 گونه آسیب پذیر و 21 گونه گیاه در معرض خطر انقراض در ایران شناسایی شده است این پژوهش عنوان داشته است: گیاهان ایران تحت تأثیر دو پدیده تغییر اقلیم و اثرات انسانی قرار دارند.

تغییرات اقلیم زمینه تغییرات رویشگاه ها و درنتیجه جابه جایی، کاهش جمعیت یا حذف گونه ها را فراهم می کند.