کمانچه به دستان بهاری زنده شد + ویدیو

جمعی از شاگردان او به صورت آنلاین به بحث درباره ویژگی های شخصیتی، نوازندگی و شیوه آموزشی این استاد موسیقی پرداختند.

- آذر سینا: شیوه کمانچه نوازی بهاری خاص خودش بود مهدی آذرسینا گفت: سازی که استاد بهاری می زد، خاص خودش بود.

اگر بخواهیم نسل قبل از استاد بهاری مانند حسین خان اسماعیل زاده، باقر خان رامشگر و حتی هایک قفقازی را نام ببریم، استاد بهاری به هیچ کدام از اینها شباهت نداشت.

علت آن نیز این بود که شاگردی اینها را نکرده بود.

نوازندگی او برای نوازندگان کمانچه، نوازندگان سازهای دیگر و حتی آوازخوان ها الگو بود.

آذرسینا ادامه داد: استاد بهاری مدتی به ویولن روی آوردند؛ زیرا کمانچه به عنوان ساز مطرب ها شناخته شده بود و افراد کمتری به سمت این ساز می رفتند، ولی زمانی که دوباره توجهی به اصالت، مکتب موسیقی و فرهنگ ایران شد، افراد بزرگی مانند دکتر برومند پیدا شدند و از استاد بهاری برای حضور در رادیو، حفظ، اشاعه و تدریس در دانشگاه دعوت کردند و این ساز را دوباره زنده کردند.

البته استاد بهاری همزمان با کار با نوازندگان رادیو، تا حدودی نواختنش شکل و شمایل آنها را می گرفت ولی این دلیل بر این نبود که از هیچ کدام از آنها تقلید کند و تنها همراهی می کرد؛ زیرا همه سعی می کردند در یک عیار ساز بزنند.