مردی که «خبر خوب» بود/ سرمشق فرزند برای پدر

برایم مصیبت مرگ فرزند خیلی سنگین بود اما درک کردن کارهای او در همان عمر کوتاه، گویی تولد دوباره من بود.

این مرگ آغازی بود برای نگاهی تازه در یاری رسانی به مدرسه و عمل نیکوکارانه ای که سرمشق تازه آن را امیرحسن برایم به یادگار گذاشت.

- خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: ساعت از 10 شب گذشته است؛ تعدادی از مهمانان در محوطه، گرم گپ و گفت هستند؛ دیگ بزرگ آش محلی، هنوز برپاست و گرچه به آخرین ملاقه ها رسیده اما کسی دست خالی از کنارش باز نمی گردد؛ ولی بساط نان محلی جمع شده است و به جایش چای ترش در لیوان های کاغذی به مهمانان تعارف می شود.

دختربچه ای به همراه مادرش گوشه محوطه به دیوار تکیه داده اند و هر چند دقیقه یکبار، مادر از چند خانم و آقا که در نزدیکی شان ایستاده اند، می پرسد: این آقا نیست؟ و آنها با سر پاسخ منفی می دهند؛ لحظاتی بعد دخترچه که نگاهش به درهای سالن دوخته شده است، با هیجان فریاد می زند مامان اومد .

از فریاد هیجان زده دختر، آن چند خانم و آقا هم به درهای سالن نگاه می کنند و می گویند بله خودش است .

مادر مضطرب و نگران، دست دخترش را می گیرد و به سمت درهای سالن می دود و کمی عقب تر از جمعیتی که دور او را گرفته اند، می ایستند و نمی دانند چه کنند.