رژه خاطرات

اغلب مردان خاطرات زیادی از دوران خدمت سربازی دارند.

خاطراتی که فراموش نمی شود و بخش مهمی از زندگی شان می شود.

اما آنهایی که در 06 آموزش دیده اند مخصوصاً اگر دهه پنجاهی و دهه شصتی باشند طور دیگری به این دوران نگاه می کنند؛ - روزهایی که سختی و شیرینی اش را تا نهایت توان آزموده اند.

حالا هرکدام از آنها در گوشه ای مشغول زندگی روزمره خود هستند اما وقتی نام 06 را می شنوند دل شان سخت تنگ می شود؛ دلتنگی برای جهنم سبز.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، یوسف حیدری، گزارش نویس، در روزنامه ایران نوشت: تا از 06 حرف می زنم، می گوید بمان تا دفترچه خاطراتم را بیاورم.

ورق می زند و می خواند: خدمت دوست عزیزم که آشنایی مان در دوران سربازی و در پادگان 06 رقم خورد؛ امیدوارم یکدیگر را فراموش نکنیم.

دوستدارت حامد.

و صفحه بعد: رفیق 06 هیچ گاه تو را فراموش نخواهم کرد.

امیدوارم اگر گذرت به شمال افتاد حتماً به کلبه حقیر ما هم سر بزنی.

خوشحالم که من هم یک نفر از جمع 125 سرباز پادگان 06 بودم و کنار تو روزهای خوبی داشتم.

آسایشگاه شماره 2 - اکبر و یادداشت بعدی: به نام آن که قلب را آفرید تا فریاد کند محبت را.

خدمت دوست عزیزم علی.

موفقیت و شادکامی تو و خانواده ات را از خداوند منان خواستارم.