دست هایی با عطر زندگی / زنانی که زندگی را می شناسند

زنان این دیار، مدافعان آرمان های بلند میهن، از دیرباز تاریخ دلاورانه زندگی کرده و برای درخشش آسمان فرداهای ایران زمین از جان مایه گذاشته اند.

- خبرگزاری فارس- فرینوش اکبرزاده: زنان همیشه و هنوز، زنان خرمن و نان، زنان قالی و رنگ، زنان کلام و شعر، زنان مهر و شور، زنان بودن و ایستادن، زنان حرکت و رفتن، زنان مبارزه، زنان دفاع، زنان جنگ .

و زنان تبریز با هزاران داستان و خاطره از مشروطه و انقلاب، حماسه سازان در سایه مانده و بی ادعای سال هایی بودند که هرچند از خود، دشت های پرلاله و دل های داغ دیده به یادگار گذاشته؛ اما یادآور ایستادن بر مرز باورهایی است که امروز بودنشان بهانه بودنمان شده.

آن سال ها را سال های دفاع مقدس خطاب کنیم یا سال های جنگ تحمیلی، تفاوتی در واقعیت آن ایجاد نمی کند، واقعیتی که با زندگی خیلی از ما گره های بازنشدنی خورده؛ واقعیتی که زنان شهر و دیارمان بخشی از صفحات کتابش را با اشک و خون نوشته اند.

این واقعیت را سالها پیش خیلی واقعی حس کردم؛ وقتی از بانو زهرا حسین زاده، پرستار و مبارز و عکاس سالهای آتش و اشک و خون پرسیدم به شهادت فکر کرده بودید؟ به اینکه چه می شد اگر شهید می شدید؟ و او خیلی جرعه ای از چای کبر باریک تازه دمش را نوشید، دستی به روسری اش کشید و با لبخندی خیلی واقعی گفت چه می شد؟! هیچ اتفاق ویژه ای نمی ا