شیوع ویروسی بدتر از کرونا در فوتبال ایرانی

این ویروس بدتر از کروناست.

حتی اگر ماسک هم بزنیم باز نمی توانیم از شیوع آن جلوگیری کنیم.

- عصرایران؛ احسان محمدی- آنچه در فضای فوتبال این روزهای فوتبال ایران حاکم است را با هیچ واژه‌ای مثل «ابتذال» نمی‌توان توصیف کرد.

نه چشم‌انداز روشنی در آسیا داریم، نه تمرکزی روی ارتقای فنی تیم‌ها هست، نه بازیکنانمان می‌توانند به لژیونر شدن فکر کنند، نه فدراسیون کاریزمایی برای مدیریت صحنه دارد، نه سازمان لیگ به‌عنوان مرجع نهایی شناخته می‌شود، نه هوادار می‌داند چه خبر است، نه .

درست مثل مقدمه‌ای که چارلز دیکنز در سرآغاز «داستان دو شهر» نوشت: بهترین زمان بود، بدترین زمان بود.

عصر خرد بود، عصر حماقت بود.

دورهٔ ایمان بود، دورهٔ ناباوری بود.

فصل نور بود، فصل ظلمت بود.

بهار امید بود، زمستانِ ناامیدی بود.

همه چیز در برابر داشتیم، هیچ در کف نداشتیم.

همه یک راست به بهشت روان بودیم، همه یک راست از آن روی برمی‌گرداندیم ــــ خلاصه، دوره‌ای بود مثل عصر حاضر که بعضی از پرسروصداترین بزرگانش اصرار داشتند هرچه هست، خوب یا بد، کسی جز با اغراق دربارهٔ آن حرف نزند.

از لحظه‌ای که کرونا پایش به ایران باز شد چنان فوتبال را آلوده کرد که حالا هیچ‌کس از آن لذت نمی‌برد.