اختلالات گفتاری و زبانی در کودکان چگونه تشخیص و درمان می شوند؟

یادگیری زبان جزء جدایی ناپذیر فرایند رشد در کودکان است.

گفتار راه برقراری ارتباط فرد با محیط اطراف و بیان احساسات او است.

-  کودکان زبان پدر و مادر و محیطی که در ان زندگی می کنند را به ناچار می آموزند.

یادگیری زبان نیازمند صرف مدت زمان طولانی است.

زمان آغاز سخن گفتن کودکان نسبت به یکدیگر متفاوت است اما به طور کلی تا 5 سالگی اغلب کودکان می توانند کاملا مسلط به زبانی که یاد گرفته اند صحبت کنند.

صحبت کردن به هماهنگی دقیق مغز، زبان، قفسه سینه، شکم و گردن و .

بستگی دارد و اختلال در هر یک از این بخش ها توانایی برقراری ارتباط را برای کودک با مشکل مواجه می کند.

کودکان حرف زدن و اموختن زبان را از بدو تولد و با تقلید صدا و آوا می آموزند.

اما برخی از کودکان در ادای برخی کلمات و حروف دچار مشکل هستند.

والدین و پرستار کودک  مهمترین افرادی هستند که در اموزش زبان به کودک نقش دارند.

[پرستار کودک] عوامل موثر در بروز اختلاات گفتاری و زبانی در کودک اختلالات زبانی و گفتاری در سنین پیش دبستانی شایع تر از سایر سنین است.

به طور کلی عوامل موثر بر اختلال گفتاری و زبانی عبارتند از : ناهنجاری های ژنتیکی(شکاف لب و کام) استرس های عاطفی آسیب مغزی(فلج مغزی) عفونت ناشنوایی/ کم شنوایی گاها اختلال صوتی به دلیل مشکلاتی که در مسیر ریه و نای و تارهای صوتی وجود دارد �