شعر خسرو اختشامی برای حضرت عباس (ع)

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - محرم در شعر - غزل درس استقامت خسرو احتشامی ای بسته بر زیارت قدّ تو قامت، آب شرمندهٔ محبّت تو تا قیامت، آب‏ افتاد سایه ‏ای ز سمند تو در فرات پیچید و رنگ باخت ز شور شهامت، آب‏ دستت به موج، داغ حباب طلب گذاشت اوج گذشت دید و کمال کرامت، آب‏ بر دفتر زلالیِ شط خطّ لا نوشت لعلی که خورده بود ز جام امامت آب‏ لب، تر نکردی از ادب ای روح تشنگی! آموخت درس عاشقی و استقامت، آب‏ ترجیع درد را، ز گریزی که از تو داشت سر می ‏زند هنوز به سنگ ندامت، آب‏.

سوگ تو را، ز صخره چکد قطره قطره، رود زین بیشتر سزاست به اشک غرامت آب‏ از ساغر سقایت فضلت قلم چشید گسترد تا حریم تغزّل زعامت، آب‏ زینب، حسین را به گل سرخ خون شناخت بر تربت تو بود نشان و علامت: آب! از جوهر شفاعت تیغت بعید نیست گر بگذرد ز آتش دوزخ سلامت، آب‏ آمد به آستان تو گریان و عذرخواه با عزم پای بوسی و قصد اقامت، آب‏ می ‏خوانمت به نام ابوالفضل و، شوق را در دیدگان منتظرم بسته قامت، آب خسرو احتشامی در سال 1325 در سمیرم متولد شد.

او پس از گذراندن دوره خدمت سربازی در سال 1350 به قصد تحصیل به هندوستان رفت و در پوناکالج واقع در شهر پونا به تحصیل مشغول شد.