آغاز عزاداری به روش مردم قرن 13

«از دهم، پانزدهم ماه ذی الحجه که بچه ها پارچه های سبز و سیاه بر سر چوب ها کرده علامت های حلبی تخته ای بر سر دست آورده دور کوچه ها به راه افتاده (محرم آمد عیدم عزا شد حسینم وارد کرب و بلا شد) می گفتند، - این تصاویر از جلد دوم کتاب طهران قدیم ِ حعفر شهری برداشت شده است - تکیه دولت با آذین بندی های شاهانه از دهم، پانزدهم ماه ذی الحجه که بچه ها پارچه های سبز و سیاه بر سر چوب ها کرده علامت های حلبی تخته ای بر سر دست آورده دور کوچه ها به راه افتاده (محرم آمد عیدم عزا شد حسینم وارد کرب و بلا شد) می گفتند، مساجد و تکایا و حسینیه های شهر را آماده برای عزاداری می کردند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، جعفر شهری را به نوعی استثنا و پدیده ای در تاریخ نگاری معاصر ایران می نامند، کسی که بسیاری از دانسته های امروز از تهران در یک قرن گذشته به ویژه در دوره قاجار از نوشته های او به دست آمده است؛ زندگی روزمره مردم در تهران مانند سنت ها، آیین ها، رفتارها، مَثل ها، رخدادها و دگرگونی های تهران و مردم آن به زبانی روایی و همه فهم به روشی که می توان آن را عریان نویسی نامید، توسط وی نوشته شده است.

در واقع او هر چه را از تهران و ساکنان آن در دوره های قاجار و پهلوی اول می دانسته یا گرد کرده، به شیوه ای از تاریخ نگاری که در ایران ویژه خود او به شمار می آید، تالیف کرده، به گونه ای �