فقر بر ماسک حاشیه نشینان چنگ می اندازد

هر چقدر از محلات مرفه نشین به سمت حاشیه شهر قدم بر می داری تعداد ماسک زنندگان کم و کمتر می شود، گویا اینجا مبارزه با کرونا جزو اولویت ها نیست یا شاید هم ماسک از راه های مبارزه با کرونا نیست.

- ایسنا/اردبیل هر چقدر از محلات مرفه نشین به سمت حاشیه شهر قدم بر می داری تعداد ماسک زنندگان کم و کمتر می شود، گویا اینجا مبارزه با کرونا جزو اولویت ها نیست یا شاید هم ماسک از راه های مبارزه با کرونا نیست.

اما هر چه که هست؛ اینجا ماسک ها رنگ می بازند، نمی تازند و حذف می شوند، آری روزگار غریبی است نازنین ، یکی هر ساعت ماسکش را عوض می کند و آن دیگری ترجیح می دهد ماسک را از سبد مصرفی خودش حدف کرده و با پول ماسک برای جگرگوشه هایش نان تهیه کند تا با شکم خالی سر بر بالین نگذارند.

عصر دلگیر تابستانی با هوای زمستانی منحصر به فرد اردبیل است، ماسک می زنم، مایع ضدعفونی را روی صندلی سمت راست راننده می گذارم، استارت ماشین را که می زنم، سیستم صوتی پراید شروع به پخش می کند، ماه ملک منظره باخ، صورت پیغمبره باخ، قدرت صورتگره باخ، اکبره باخ، اکبره باخ .

همین صوت داوودی مرحوم سلیم موذن زاده اردبیلی در هوای دلگیر عصرگاهی اردبیل، دلگیرترم می کند، دیگر مثل سال های قبل نمی توانیم برای اباعبدالله الحسین(ع) عزاداری کنیم.