بایدها و نبایدهای سخنرانی در ماه محرّم از زبان شهید صدر ثانی

سخنرانان ماه محرم و صفر لازم است از ذکر مسائل نظری و تاریخی که ممکن است در ذهن مخاطب شبهات اعتقادی پدید آورد، اجتناب کنند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازمحرم و خطیبان مجالس عزای حسینی (ع) باید آن را رعایت کنند تا در دنیا و آخرت به جایگاه والاتری ارتقا یابند و به خیر دو جهان برسند.

بخشی از توصیه هایی که در اینجا مطرح می کنیم، به طور کلی به دو بخش تقسیم می شود؛ بخشی به مسؤولیت های دینی ما ارتباط دارد و بخشی هم به حادثه کربلا مربوط می شود که به یاری خدا مهم ترین توصیه ها در هر دو بخش را ارائه خواهیم کرد؛ نخست، آنکه خطبا سخنان خود را با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز کنند و هیچ عبارت دیگری حتی ذکر حسین (ع) را قبل از بسم الله نیاورند، که هر سخنی بی بسم الله آغاز شود، ابتر است و با گفتن بسم الله، سخنران در گفتار خود از شیطان به خدا پناه می برد و به رحمت خدای رحمان مؤید می شود.

دوم، در سخن خود مخاطبان را موعظه و ارشاد کند که این کار در جامعه ما و همه جوامع و تمامی زمان ها و مکان ها ضرورت دارد و بیان پند و موعظه در سخنرانی، نصیحت را به اهلش می رساند تا بیشترین تعداد مخاطبان از آن بهره مند گردند.

خواه این موعظه ها مربوط به وقایع قیام امام حسین (ع) باشد یا نباشد که در آن عبرت های بی شمار وجود دارد.