روایت یک عمر نوکری دستگاه امام حسین(ع) از زبان یک پیرغلام بروجنی

پدرم از اولین زنجیرزن های حسینیه کاروان بروجن بود و از وقتی شروع به راه رفتن کردم، خود را در هیئت ها دیدم و بذر عشق سیدالشهدا(ع) در قلبم ریشه دواند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از بروجن، غم محرم جنس دیگری دارد، آنان که خود را عزادار حسین(ع) می دانند، قلوبشان این روزها منقلب است و حتی کسانی که سیدالشهدا را نمی شناسند اما از واقعه کربلا شنیده اند برای ایشان احترام خاصی قائل هستند.

ما با سابقه ترها را در هیئت عزای حسین(ع) به پیرغلام می شناسیم، آنها که در برپایی مجلس سیدالشهدا تلاش می کنند و دلشان را به نوکری ابا عبدالله الحسین(ع) گره زده اند.

خبرنگار فارس به گفت وگو با سید کمال اشرف نیا از پیرغلامان بروجن پرداخته، پیرغلامی که از نحوه عزاداری بروجنی ها ماقبل از انقلاب و پس از آن، از اشک های شهید محمد کردیان و شهید حشمت کیانی و نعمت نوکری در دستگاه امام حسین(ع) سخن می گوید.

فارس: زمان قبل از انقلاب اوضاع هیئت و نوحه خوانی چگونه بود؟ پیرغلام حضرت سیدالشهدا(ع): هیئت داری در بروجن به صورت سینه زنی بود، در نوحه خوانی ها بسیاری از نوحه خوان ها شعرهای ضد شاهنشاه به کنایه می خواندند و شعرها رنگ سیاسی داشت، این اعتراضی به حکومت طاغوت بود.