1381 سال پس از واقعه/مرد نامیرایی که منداییان را هم از قلم محبتش نینداخت

قیمه را روبه رویم گذاشتم و به عددی که حاصل تفریق 61 قمری از 1442 قمری بود زل زدم، به اینکه چه جاذبه ای 1381 سال بعد از روز واقعه، عالم را اینگونه به خود مبتلا کرده است.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از اهواز، ظهر روز عاشورا بود که این پاکت نامه را دیدم، همان که در ادامه سطور اندک اندک از رازش پرده برخواهم داشت.

نگاهی به تقویم انداختم، میخواستم بدانم که دقیقا سال چندم قمری هستیم تا آن را از 61 هجری قمری کم کنم، از کوچه صدای وامحمداهِ مقتل خوان همسایه به زجه بلند شده بود، زنگ خانه مان را زدند، غذای روز عزا را آورده بودند.

قیمه را روبه رویم گذاشتم و به عددی که حاصل تفریق 61 قمری از 1442 قمری بود زل زدم، به اینکه چه جاذبه ای 1381 سال بعد از روز واقعه، عالم را اینگونه به خود مبتلا کرده است که هنوز از داغش بر سینه میکوبند و غذا به عزادارانش می دهند! لهیب کتاب لهوف را در جستجوی آن جاذبه باز کردم، دهم محرم سال 61 هجری قمری در سرزمینی به نام کربلا آمد، اشتباه نگفته باشم دقیقا حوالی همان لحظه ای که: لشکریان عمربن سعد سوار بر اسب ها به میدان تاختند، حسین علیه السلام، بُریر را به سویشان گسیل داشت تا پندشان دهد اما به سخنانش گوش نسپردند و تذکر سودی نبخشید تا اینکه حضرت اسبی طلبید و خود به میدان آمد، دست مبارکش را که بالا آورد، نفس ها در سینه به شماره افتاد و