محرم آخرالزمانی سال 1442 هجری

کرونا تاریخ جدیدی را دربرگزاری مراسم محرم 1442 رقم زد؛ تاریخی که شاید سال ها بعد، تجربه آن فقط در کتاب ها و گزارش های ثبت شده از شرایط امسال مرور شود.

- محفل هایی که مقابل منزل شهدا در میان کوچه های ساده و بی آلایش، زیر بیرق عزای حسین (ع) توسط مداحانی همچون حاج مهدی رسولی، مداح اهل زنجان با لهجه شیرین آذری اش در زنجان، محمدحسین پویانفر در تهران، مهدی سلحشور در قم، امیر کرمانشاهی در مشهد، سید امیرحسینی در البرز و … برگزار شد و ناله های دلدادگی شان کوچه به کوچه سراسر ایران را داغدار کرد.

هر خیابان یک حسینیه امسال جدا از پویش هر خانه یک حسینیه که بنا بود برای نشان دادن رثای ثارالله، محرم در هر خانه اتراق کند و با نمادهایی نظیر بیرق مشکی بر سر در هر خانه، یا کتیبه و اِلمانی در چهاردیواری خانه ها، عرض تسلیت به خاندان آل الله نشان داده شود، پویش بزرگ تری با نام هر خیابان یک حسینیه به راه افتاد.

در این پویش بسیاری از روحانیون که سال های گذشته روی منبرها سخنرانی می کردند، در گوشه گوشه شهرها با ساده ترین وسایل، مجلس های کوچک روضه را در محل گذر عابران بر پا کردند تا هم سادگی روضه ها حفظ شود، هم شعائر حسینی را با شور و شعور در کوچه ها و خیابان ها برپا بماند.