نمایش هویت ملی با «تعزیه»/ لزوم حفظ میراثی که در حال فراموشی است

بابک معماری مدیر امور هنرهای نمایشی ستاد ارتش در یادداشتی از لزوم حفظ و نگهداری تعزیه به عنوان میراثی فرهنگی که در حال فراموشی است، گفت.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازو صفر است، بلکه در مناسبت های گوناگون سال نیز سبب سرگرمی و بیان تاریخ شفاهی اسلام و این آب و خاک به مخاطبانش در طول قرن ها شده است.

گواه این مدعا، وجود نسخ تعزیه های شادی آور همچون شبیه ابن ملجم ، شبیه مالیات گرفتن جناب معین البکا ، عروسی بلقیس و یا تعزیه های تخیلی همانند کشتی گرفتن حضرت علی (ع) با شیر که مهمترین خصلت آنها سرگرم ساختن مردم بوده است.

بنا بر نظر اساتیدی چون امیر کاوس بالازاده اگر تعزیه در دوران ناصری در اوج قرار داشت به این دلیل بود که تعزیه خوانان علاوه بر درک و دریافت عمیق از قراردادهای نمایش ایرانی روی صحنه از کودکی تا بزرگسالی – مخالف یا موافق خوانی – گوشه ها و ردیف های موسیقی ایرانی را با دقتی بسیار زیاد، فرا می گرفتند و با قالب ها و اوزان شعر پارسی و نیز ادبیات ایران و همین طور تاریخ اسلام، آشنایی کامل می یافتند و پله پله به مقام استادی، می رسیدند.

البته این خصایص آموزشی و مهارتی تعزیه از نظر کارشناسان و هنرمندان تئاتر ایران و جهان دور نمانده به نحوی که پژوهشگران فرنگی حوزه تئاتر چون ویلِم فلور با کتاب تاریخ تئاتر در ایران و یا آدولف تالاسو با مقاله تئاتر ا