روایتی از چهارباغ گردی و خیال یک دیدار

چهارباغ گردی را می توان یکی از عادت های روزهای تعطیل اصفهانی ها از گذشته های دور تا دست کم زمانی که چهارباغ را به اصول و قاعده ای جدید درنیاورده و هنوز انتشار یک ویروس همه دنیا را به هم نریخته بود، - دانست.

گردشی که بعضاً با دید و بازدیدهای سرپایی دوستان و آشنایان هم همراه می شد و همان می شد نُقل مجلسِ شب هنگام آن ها که در روز شانس این دیدارها را داشتند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، وحید قاسمی - پژوهشگر اصفهان و مدیر پیشین موزه علیقلی آقا در اصفهان و مدیر موزه خیابان ولی عصر- داستانی خیال انگیز از چهارباغ گردی و ملاقات نوه ی عبدالغفار معمار باشی نوه ی حاج رحیم قناد اصفهانی در چهارباغ را به گویش اصفهانی این طور روایت می کند؛ چهارباغ برای من یعنی پرسه زنیِ بعد از ظهرهای پنجشنبه در اصفهان، یعنی وقتی که با پدر و مادر و برادر شال و کلاه می کردیم و عازم سفر به چهارباغ می شدیم، درست انگار که به مهمانی می رویم، لباس های تر و تمیزمان را می پوشیدیم و ملاقات مان با چهارباغ آغاز می شد.

روندی که بر خالفِ ظاهرِ تکرارگونه اش اما سرشار از تازگی ست وتازه کردن دیدارهایی که شاهدش کرور کرور خاطره است.

مغازه هایی که آثار مینیاتورِ درونِ ویترین اسبابِ قصه پردازیست و استادکارهایی که درون مغازه مشغول به کار هستند، سردر باغِ هشت بهشت که وقتی نیمه باز است وسوسه �