سهیل 4 بار مُرد و زنده شد

سهیل با یادآوری آن شب لحظه ای سکوت می کند.

با صدایی آرام می گوید که هنوز هم یادآوری اش او را عذاب می دهد.

آن شبی که برای اولین بار، در آن اتاق تاریک ماند.

- پدر و مادرش را برای آخرین بار دید و در نهایت صدای وحشتناک باز شدن قفل در، مرگ را برایش به تصویر کشید.

وقتی در باز شد، کلی مرد را دید با چهره هایی ترسناک.

با پاهایی زنجیر شده و قدم هایی لرزان رفت و در آن گرگ و میش محوطه زندان، طناب دار را دید.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه شهروند نوشت: چهار بار تا پای اعدام رفت.

چهار بار مرگ را تجربه کرد.

در آن سلول انفرادی چهار شب تا صبح به مردن فکر کرد.

ثانیه های وحشتناک قطع شدن نفس هایش، در میان آن طناب زخیم را تجسم کرد.

در سکوت سلول انفرادی هزار بار مُرد و زنده شد.

دلش برای پدر و مادرش که بیرون در ضجه هایی از روی ناامیدی می زدند، سوخت.

دیگر حتی دلش نمی خواست زنده بماند، دلش نمی خواست او را ببخشند.

مرگ برایش بهترین تسکین بود.

سهیل این لحظه ها را تجربه کرد و درست در سیاه ترین لحظه های زندگی اش، تولدی دوباره یافت.

او را که مرتکب قتل شده بود، بخشیدند و سهیل از آن روزگار سخت پشت میله های زندان رها شد.

به زندگی، به جامعه و به آغوش خانواده اش برگشت و حالا 11 سال از آن روزهای تاریک می گذرد.