در کلاکولی مرگ نفس می کشد

«کلاکولی» زمینی است دوزخی، از گوشه گوشه آن چیزی متعفن بیرون زده.

در گوشه ای بقچه هایی روی هم تلنبار شده، انگار که خانه به دوشی به دنبال کشیدن اسباب خود است.

- کلاکولی زمینی است دوزخی، از گوشه گوشه آن چیزی متعفن بیرون زده.

در گوشه ای بقچه هایی روی هم تلنبار شده، انگار که خانه به دوشی به دنبال کشیدن اسباب خود است.

گوشه ای دیگر حجمی از کیسه و پلاستیک و در آن پشت تپه عروسک های بی سر و جدا شده از تن روی هم ریخته شده اند.

در کنارش انبوهی از کفش های لنگه به لنگه.

انگار که پا به آشوویتس گذاشته باشی، قربانیان را خفه کرده اند، کودکانی عروسک در دست که رفته و بازنگشته اند و زنان و مردانی که آن چه از آنها مانده کفش هاست.

داستان در اینجا خلاف آنجاست.

ما با وجدان آرام و تصور بی گناهی مان همه دست به دست هم داده ایم و این بار طبیعت را قربانی کرده ایم.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: معلوم نیست صدای سهره جنگلی است یا چرخ ریسک هیرکانی.

چیزی در میانه جاده خاکی جنگلی فرود می آید، پرنده نیست، برگ درختی است که زرد شده و آرام آرام و رقص کنان به زمین می رسد.

در میانه تابستان این برگریزان علتی دیگر باید داشته باشد.

آیا می شود آن را به سایت دفن زباله کلاکولی مرتبط دانست؟ سایتی که کیلومتری بالاتر در جنگل های اشکته چال قرار دارد.