از فاصله دور کربلایی شویم/ بعد منزل نبود در سفر روحانی

از همین فاصله دور هم می توان کربلایی شد، می توان وسعت مسیر میان نجف تا کربلا را به مسیر خانه هایمان تا کربلا گسترش دهیم و نور محبت امام حسین علیه السلام را تا دور دست ها انتشار دهیم.

- درست است که این روزها را به یاد اربعین، چای عراقی می نوشیم و هرچقدر هم که شکر بریزیم باز هم تلخی اش را حس می کنیم، اما وقتی به روایتی حنان بن سدیر از پدرش می خوانیم: سَدیر می گوید: امام صادق (ع) به من فرمود: ای سدیر! آیا هر روز به زیارت قبر امام حسین (ع) می روی؟ گفتم: نه، فدایت شوم.

فرمود: چه جفایی می کنی! آیا در هر ماه زیارت می کنی؟ گفتم: نه.

فرمود: در هر سال یک بار به زیارت می روی؟ گفتم: به همین گونه است.

فرمود: ای سدیر! چقدر نسبت به امام حسین (ع) رویگردان و بی اعتنا هستید؟! آیا نمی دانی که خدای تعالی را هزارهزار فرشته گردآلود و موی پریشان است که بر او می گریند و پیوسته زیارتش می کنند و خسته نمی شوند؟ چه می شود که تو هفته ای پنج بار یا هر روز به زیارت امام حسین (ع) بروی؟ گفتم: فدایت شوم میان من و قبر او فرسنگ ها فاصله است.

فرمود: بر بام خانه برو و به جانب راست و چپ بنگر و سپس سر خود را به سوی آسمان کن و پس از آن به سوی قبر آن حضرت توجه کن و بگو: السلام علیک یا اباعبدا…، السلام علیک و رحمه ا.