فریدون مشیری: برای شجریان بی اندازه دلواپسم

«باید اعتراف کنم که دو سه سالی است برای شجریان بی اندازه دلواپس هستم .

اما من، کی دیگر دستم به دامان او می رسد که بر قله شهرت ایستاده است؟» - باید اعتراف کنم که دو سه سالی است برای شجریان بی اندازه دلواپس هستم .

اما من، کی دیگر دستم به دامان او می رسد که بر قله شهرت ایستاده است؟ به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، اعتماد در شماره امروز خود، متنی منتشرنشده به قلم مرحوم فریدون مشیری - شاعر پرآوازه معاصر - درباره محمدرضا شجریان را منتشر کرده است که آن را در ادامه می خوانید: یکی از سال های دهه (50 - 1340) روزی در اداره رادیو، دوست شاعرم، هوشنگ ابتهاج (هـ.

ا.

سایه) که سرپرست واحد تولید موسیقی بود، گفت: امروز بدیع زاده (خواننده معروف قدیمی) سرزده وارد اتاق شد و با شگفتی و حیرت گفت: در اتاق شورای موسیقی جوانی آمده، آواز می خواند، صدایش از اینجا تا اینجای پیانوست و با دستش فاصله ای را حدود سه چهار اکتاو نشان داد .

ما همه تعجب کردیم و منتظر ماندیم.

چندی بعد جسته و گریخته خبرهایی درباره پخش آواز این خواننده جوان می شنیدیم و مشتاق دیدارش بودیم.

می گفتند نامش سیاوش بیدکانی است.

بالاخره روزی توفیق دیدارش در واحد تولید موسیقی دست داد و دیدیم هنرمندی است که از خراسان برخاسته تا آفاق آواز این سرزمین را چون خورشید خاوری گرم و روشن کند.