بیلیاردبازها جای تختی را گرفته اند!

نه تشکی باقی مانده، نه زنگِ مرشدی، نه میل و کباده ای؛ حالا فقط گوش تا گوشِ سالن، میزهای بیلیارد چیده شده و چند جوان که سخت مشغول بازی اند، اما حیاط زورخانه انگار دست نخورده باقی مانده، - نه تشکی باقی مانده، نه زنگِ مرشدی، نه میل و کباده ای؛ حالا فقط گوش تا گوشِ سالن، میزهای بیلیارد چیده شده و چند جوان که سخت مشغول بازی اند، اما حیاط زورخانه انگار دست نخورده باقی مانده، آن قدر که درخت پیرش هم نای ایستادن ندارد.

بر اساس دیده های خبرنگار ایسنا، زورخانه پولاد هر چند خودش به تنهایی نه نام چندان آشنایی دارد و نه نشانی اش به تنهایی هر کسی را یاد آن می اندازد، اما کافی است نام غلامرضا تختی را کنارش به زبان بیاورید، تا برای خیلی ها آشناتر شود، زورخانه ای که دست کم در سالروز تولد یا درگذشت تختی، یک بار نامش آورده می شود.

اما در حالت معمول اگر از کنارش عبور هم کنید، می توانید زمزمه رهگذرانی را بشنوید که می گویند زودتر از کنار دیوار این خرابه عبور کنیم تا روی سرمان آوار نشده! برخلاف بسیاری از بناهای قدیمی، نفیس یا دارای ارزش تاریخی که دست کم با تابلوهای سازمان زیباسازی شهرداری تهران معرفی شده اند، اما دست کم همین تابلو هم کنار زورخانه پولاد در خیابان طبرستان نصب نشده تا نگاه ها به این بنای قدیمی قدری متفاوت تر باشد.