لیراه، سفری به گذشته

انسان از ابتدای خلقت تاکنون روش های مختلفی را برای بقا و زیستن خود به کار برده است.

کوچ از سرزمین های سردسیر به گرمسیر یکی از شیوه های زندگی است که هنوز بسیاری از اقوام از آن پیروی می کنند.

- یکجا نشینی و ایجاد روستاها محصول دستیابی بشر به فنون کشاورزی است.

زندگی به سبک عشایر درون کوچ، سبک کمتر شناخته شده ای از زندگی اقوام است که هم تجربه یکجا نشینی روستایی و هم چادر نشینی را به همراه دارد.

اغلب روستاهای دهستان موگویی چهارمحال و بختیاری به این سبک زندگی می کنند.

روستای لیراه یکی از روستاهای کمتر شناخته شده این دهستان است که تنها چند خانوار جمعیت دارد.

شغل اهالی این روستا دامداری است، به همین سبب اهالی لیراه فصول گرم سال را در خارج از روستا و در مناطقی که علف بیشتری برای چرای دام ها وجود دارد، در چادر سپری می کنند.

این اتراق های عشایری معمولاً در فاصله کمی از محل روستا واقع شده اند.

آنها در طول تابستان هیزم و علوفه کافی را برای سپری کردن زمستان جمع آوری می کنند.

سپس فصول سرد سال را به روستا و درون خانه ها باز می گردند.

این جمعیت عشایری بر خلاف دیگر عشایر استان که فصول سرد را به سرزمین های قشلاقی خود در استان خوزستان باز می گردند، از محدوده استان خارج نشده، به همین دلیل به عنوان عشایر درون کوچ سرشماری می شوند.