معلم ثانی و مدینه هایش

ابونصر محمد بن محمد بن طرخان بن اوزَلَغ فارابی، در سال 872 بعد از میلاد در وسیج نزدیک فاراب در ماورالنهر به دنیا آمد.

- فارابی از خانواده ای سرشناس بود اما شرح حال او به طور دقیق در دست نیست.

او در جوانی به بغداد رفت و نخستین معلم او در این شهر یوحنا بن حیلان بود.

فارابی در آن هنگام منطق، ریاضیات، موسیقی، نحو و علوم را فراگرفت.

چنان که از آثار او برمی آید فارابی زبان های عربی، ترکی و فارسی را می فهمیده است گرچه در برخی افسانه ها بیان می شود که او با 70 زبان دیگر آشنایی داشته است.

فارابی به چنان درجه ای دست یافته است که او را پس از ارسطو، معلم اول، معلم ثانی می خوانند.

سیاست مهم ترین بخش از فلسفه فارابی به شمار می رود و هدف اصلی فلسفه او سیاست است.

گرچه برخی فلسفه فارابی را با برداشت امروزی از سیاست متفاوت می دانند اما به هر روی و با هر نامی این جنبه خاص از اندیشه وی از مورد توجه ترین بخش های فلسفه فارابی به شمار می آید.

از آثار اصلی فارابی در بحث سیاست، کتاب آراء اهل المدینه الفاضله می باشد اما می توان در کتب و مقالات متعدد دیگر فارابی از جمله کتاب المله الفاضله نیز این جنبه از فلسفه او را جست وجو کرد.

فارابی اشتغال سیاسی نداشت اما گرایش های شیعی او به این تاملات و بررسی های فارابی در سیاست منتج شده بود.